Jonge Havik uit onze vogelhut gehaald – ©Rob Garner
Donkere zingende havik – Faraba rijstvelden – ©Rob Carr
Vogelinformatie
Waar kunnen we een havik zien?
Hij prefereert habitats met savannes en open bossen, en prefereert gemengde struiken en loofbossen, waar hij in hoge bomen kan zitten om zijn prooi te scannen. De foto's hierboven zijn genomen vanuit onze vogelhut aan de achterkant van Footsteps en Faraba Rice Fields.
Gambia's diverse ecosystemen bieden een perfect toevluchtsoord voor deze ongelooflijke soort, en bieden enthousiaste vogelaars en natuurliefhebbers de mogelijkheid om haviken in hun natuurlijke habitat te observeren. Of ze nu de dichte bossen verkennen of de open landschappen doorkruisen, bezoekers van Gambia hebben misschien het geluk om getuige te zijn van de majestueuze vlucht en jachtvaardigheden van deze opmerkelijke roofvogel.
Hoe ziet het eruit?
De Havik is een middelgrote, omvangrijke havik met een rechtopstaande houding. De kop, borst en bovendelen zijn in wezen donkergrijs, terwijl de onderkanten, afgezien van de borst, wit zijn, fijn gebandeerd met zwart. De vleugelslagpennen zijn zwart en de staart heeft brede zwart-witte strepen. De washuid en de lange poten zijn oranjerood. Het vrouwtje is gemiddeld groter dan het mannetje en weegt tot 840 gram, terwijl het mannetje maximaal 700 gram weegt. Jonge vogels hebben meestal een bruiner verenkleed dat qua kleur en patroon doet denken aan een buizerd. Bron Wikipedia
Waar voedt het zich mee?
De donkere zanghavik staat bekend om zijn gespecialiseerde voedingsgewoonten en jaagt op een grote verscheidenheid aan dieren, met name zoogdieren, vogels en reptielen; deze worden normaal gesproken bejaagd vanaf een uitkijkpost, vanwaar de vogel naar prooien op de grond of in de lucht duikt.
Wil je een interessante Factoid weten?
De balts wordt door beide geslachten uitgevoerd, waarbij het mannetje herhaaldelijk naar het vrouwtje duikt, dat haar klauwen aan hem toont.
Hoe klinkt het?
De Havik is een vocale vogel. Hij roept vaak vanaf een zitstok of in de vlucht, waarbij hij een versnellende reeks pijpende tonen en fluitende fluitjes maakt, wat is beschreven als een lied of gezang en er zijn tot wel een dozijn tonen in een reeks van peeu-peeu-pu-pu-pu. Hij geeft ook een hoge peee-u. Tijdens het broedseizoen is hij vocaler dan wanneer hij niet broedt.